- teogoníe
- s. f. (sil. te-o-), art. teogonía, g.-d. art. teogoníei; pl. teogoníi
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
teogonie — TEOGONÍE, teogonii, s.f. Totalitatea miturilor privind originea zeilor şi genealogia lor; totalitatea zeilor care, având aceeaşi origine, alcătuiesc mitologia unor popoare vechi. [pr.: te o ] – Din fr. théogonie. Trimis de LauraGellner,… … Dicționar Român
teogonic — TEOGÓNIC, Ă, teogonici, ce, adj. Care aparţine teogoniei, privitor la teogonie. [pr.: te o ] – Din fr. théogonique. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 teogónic adj. m. (sil. te o ), pl. teogónici; f … Dicționar Român
ФЕЙЕРБАХ — (Feuerbach) Людвиг Андреас (1804 1872) нем. философ материалист и атеист. Слушал лекции Г.В.Ф. Гегеля в Берлинском ун те, в 1828 защитил диссертацию и стал приват доцентом Эрлангенского ун та, где с 1829 преподавал учение Гегеля и историю новой… … Философская энциклопедия
ХАОС — (греч. chaos) в греч. мифологии зияющая бездна, наполненная туманом и мраком, из которой произошло все существующее; совершенно бесформенное, беспорядочное, неопределенное состояние вещей; в греч. космологии то первобытное состояние, из которого… … Философская энциклопедия
СУДЬБА — СУДЬБА (ειμαρμένη, fatum), понятие, выражающее зависимость от обстоятельств или высших сил. Нормативный греч. термин ειμαρμένη происходит от глагола μείρομαι («получать по жребию», «получать в удел»); того же корня μέρος, μοίρα, μόρος имеющие … Античная философия
teogonia — pl.f. teogonie … Dizionario dei sinonimi e contrari
Eros — 1) Nelle più antiche teogonie è la forza generatrice uscita da Caos, contemporaneamente a Gea. 2) dio dell Amore, personificazione di questo sentimento. Ignoto a Omero, è citato da Esiodo, per cui si può ritenere che il suo mito nasca… … Dizionario dei miti e dei personaggi della Grecia antica